Γιά τήν δύναμη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου Παναγίας Μητέρας τοῦ Θεοῦ ἡμῶν καί Παναγίας Μητέρας ὅλων μας.

Νά ἀγαπᾶμε τήν Παναγία. 

Νά ἐπικαλούμαστε τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο σέ κάθε περίσταση.

Νά Τήν εὐχαριστοῦμε καί νά Τήν δοξάζουμε κάθε στιγμή.

Γιατί κι ἄν ὁ Θεός, πού μέ κάθε εὐκαιρία λυποῦμε καί παροργίζουμε, δέν ἀνταποκρίνεται παιδαγωγικῶς στά κελεύσματά μας, θά "λυγίσει" στά παρακαλετά τῆς γλυκυτάτης Μητρός Του καί θά τῆς κάνει ὑπακοή ὡς ταπεινός καί φιλεύσπλαγχνος. Καί τότε ἀκόμη πιό εὔκολα θά ἑλκύσουμε τό ἔλεός Του σέ ἐμᾶς, διά τῶν πρεσβειῶν καί τῆς μεσιτείας Της.

Διαβάστε τό χαρακτηριστικό ἀν-ἔκδοτο:

Μία μέρα ὁ Κύριος, πέρασε ἀπό τόν Παράδεισο γιά νά δεῖ τί γίνεται μέ τούς μακαρίους συγκληρονόμους Του. Μόλις μπῆκε μέσα, παρατήρησε πώς ἦταν γεμάτο ἀνθρώπους, ὑπῆρχε συνωστισμός!

Ἀπόρησε, γιατί ὅπως καλά θυμόταν, δέν εἶχε κατατάξει τόσον κόσμο σωσμένο στόν Παράδεισό Του! Πολλοί πολλοί λιγότεροι ἦσαν οἱ ἄνθρωποι πού κρίθηκαν ἄξιοι σωτηρίας.

Ρώτησε λοιπόν τόν πρῶτο κάτοικο τοῦ Παραδείσου πού βρῆκε μπροστά Του:

-Τέκνον, πῶς καί εἶστε τόσοι πολλοί στόν Παράδεισο; 

Καί ὁ μακάριος κάτοικος τοῦ Παραδείσου, ἀπάντησε:

-Οὐράνιε Πατέρα, Ἐσύ, λίγους ἀπό ἐμᾶς, δικαίως, βρῆκες ἀξίους καί ἔβαλες μέσα στόν Παράδεισο ἀπό τήν θύρα. Ἡ Παναγία Μητέρα Σου ὅμως, μέσα στήν ἀπύθμενη μητρική Της στοργή, στήν πλούσια γυναικεία ἀγάπη Της καί κατανόηση καί στήν ἁγία παρρησία Της τήν πρός Σέ, ἄκουγε τίς ἐπικλήσεις μας σέ Αὐτήν καί μᾶς ἔβαζε μυστικά μέσα στόν Παράδεισο ἀπό τό παράθυρο! Κι ἐγώ, Πάτερ, εἶμαι ἕνας ἀπό αὐτούς τούς ἀναξίους.

 

Ὁ Πολυεύσπλαγχνος Κύριος, θέλει νά ἐπικαλούμαστε τήν Παναγία Μητέρα Του. Κι ὅπως ὄλοι οἱ ἀτελεῖς ἄνθρωποι συμπαθοῦμε κι ἀγαποῦμε ὅποιον ἀγαπᾶ τήν ἐπίγεια μητέρα μας, πόσο μᾶλλον, ὅποιον ἐπικαλεῖται, εὐλαβεῖται καί ἀγαπᾶ τήν Οὐράνια Μητέρα Του, ὁ Τέλειος Θεός.

Αὐτή Του ἡ ἐπιθυμία μάλιστα, βρίσκεται σέ πρωταρχική θέση μέσα στό ἄπειρο ἔλεός Του καί στήν ἄπειρη ἀγάπη Του γιά ἐμᾶς καί τή σωτηρία μας! 

ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ!
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΦΩΤΙΣΟΝ ΜΟΥ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ!

Μ.Σ.

...

 ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ