Στο λιμάνι του
Πειραιά το 1950 εργαζόταν, ως αχθοφόρος, ο Συμεών! Ο Συμεών ήταν ένας
ευσεβής και πιστός άνθρωπος! Οικογενειάρχης με δύο παιδιά!
Κάθε πρωί πηγαίνοντας στην εργασία του, δεν παρέλειπε να περνάει από τον Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνα στον Πειραιά!
Έμπαινε στο ναό, περπατούσε ως την εικόνα του Χριστού και Του έλεγε "Καλημέρα Χριστέ μου! Είμαι ο Συμεών! Σε παρακαλώ βοήθησε με στη δουλεία μου". Ύστερα πήγαινε στην εργασία του!
Το απόγευμα μόλις σχολούσε περνούσε πάλι από τον Άγιο Σπυρίδωνα προχωρούσε στην εικόνα του Χριστού και έλεγε "Καλησπέρα Χριστέ μου! Είμαι ο Συμεών! Σ' ευχαριστώ που με βοήθησες στη δουλειά μου!". Αυτό επαναλαμβανόταν κάθε μέρα για όλα τα χρόνια που εργαζόταν!
Κάποια στιγμή η σύζυγός του και τα δύο του παιδιά, αρρώστησαν βαριά από τύφο και μετά από λίγο καιρό πέθαναν και οι τρεις του! Ακόμη και τότε, και παρά τον πόνο του χαμού της οικογένειάς του, ο Συμεών, δεν παρέλειψε να περνάει από τον Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνα να καλημερίζει, να καλησπερίζει και να ευχαριστεί τον Χριστό μας!
Τα χρόνια περάσαν και κάποτε αρρώστησε βαριά κι εκείνος και νοσηλεύτηκε σε νοσοκομείο! Η προϊσταμένη νοσοκόμα της πτέρυγας που νοσηλευόταν ο Συμεών, ήταν μια ευλαβής και καλόκαρδη κυρία, που συμμεριζόταν τον πόνο των αρρώστων! Κάποια μέρα, λοιπόν, πήρε το θάρρος και ρώτησε τον Συμεών:
-Κύριε Συμεών, εσείς δεν έχετε κανέναν να σας επισκεφθεί; Είστε τόσο καιρό στο νοσοκομείο μας και δεν έχω δει κανένα να έρχεται!
-Μα πως δεν έρχεται κανείς! Κάθε πρωί και κάθε απόγευμα με επισκέπτεται ο Χριστός μας! Απάντησε με ηρεμία ο Συμεών!
Δεν είναι καλά, ο κύριος Συμεών, σκέφτηκε η προϊσταμένη! Ίσως να του φέρω έναν πνευματικό μήπως κι έχει πλανηθεί!
Όντως, την επόμενη μέρα, ύστερα από προτροπή της νοσοκόμας, επισκέφθηκε τον Συμεών ο εφημέριος της εκκλησίας του νοσοκομείου!
-Κύριε Συμεών, τι κάνετε; τον ρώτησε.
-Ευλογείται πάτερ μου! Δόξα τω Θεώ!
-Να σε ρωτήσω βρε, κυρ Συμεών σε επισκέπτεται κανείς εδώ που βρίσκεσαι;
-Πως δεν με επισκέπτεται πάτερ μου! Έρχεται ο Χριστός μας δύο φόρες την μέρα! Μία το πρωί και μία το απόγευμα!
-Ο Χριστός; Και τι σου λέει;
-Το πρωί μου λέει, "Καλημέρα Συμεών! Κάνε υπομονή!" Και το απόγευμα μου λέει, "Καλησπέρα Συμεών! Κάνε υπομονή!". Μάλιστα μου είπε πως σε τρεις μέρες θα έρθει να με πάρει! Αν θέλεις, παππούλη μου, έλα κι εσύ να σε χαιρετήσω!
Ο ιερέας δεν μίλησε!
Τρεις μέρες αργότερα επισκέφτηκε ξανά τον Συμεών! Έτσι όπως καθόντουσαν, ξαφνικά ο Συμεών έκλεισε τα μάτια του και με γαλήνη παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο! Το δωμάτιο ευθύς, πλημμύρισε από μια ευωδία και το πρόσωπο του κεκοιμημένου Συμεών ακτινοβολούσε!
Αυτή είναι η ιστορία του Συμεών του αχθοφόρου! Μια ιστορία αληθινή και διδακτική για όλους μας! Ο Συμεών ως άλλος Ιώβ, υπέμεινε όλη την ζωή του όσες συμφορές τον βρήκαν χωρίς στιγμή να γογγύσει ή να ψελλίσει ένα γιατί στον Θεό! Αντιθέτως δεν παρέλειψε ποτέ να Τον ευχαριστεί δείχνοντάς Του συγχρόνως και την εμπιστοσύνη που Του είχε! Για αυτό και ο Κύριος τον έκανε κάτοικο της Ουράνιας Βασιλείας Του. Αμήν!
Μαρτυρία Μοναχού
Κάθε πρωί πηγαίνοντας στην εργασία του, δεν παρέλειπε να περνάει από τον Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνα στον Πειραιά!
Έμπαινε στο ναό, περπατούσε ως την εικόνα του Χριστού και Του έλεγε "Καλημέρα Χριστέ μου! Είμαι ο Συμεών! Σε παρακαλώ βοήθησε με στη δουλεία μου". Ύστερα πήγαινε στην εργασία του!
Το απόγευμα μόλις σχολούσε περνούσε πάλι από τον Άγιο Σπυρίδωνα προχωρούσε στην εικόνα του Χριστού και έλεγε "Καλησπέρα Χριστέ μου! Είμαι ο Συμεών! Σ' ευχαριστώ που με βοήθησες στη δουλειά μου!". Αυτό επαναλαμβανόταν κάθε μέρα για όλα τα χρόνια που εργαζόταν!
Κάποια στιγμή η σύζυγός του και τα δύο του παιδιά, αρρώστησαν βαριά από τύφο και μετά από λίγο καιρό πέθαναν και οι τρεις του! Ακόμη και τότε, και παρά τον πόνο του χαμού της οικογένειάς του, ο Συμεών, δεν παρέλειψε να περνάει από τον Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνα να καλημερίζει, να καλησπερίζει και να ευχαριστεί τον Χριστό μας!
Τα χρόνια περάσαν και κάποτε αρρώστησε βαριά κι εκείνος και νοσηλεύτηκε σε νοσοκομείο! Η προϊσταμένη νοσοκόμα της πτέρυγας που νοσηλευόταν ο Συμεών, ήταν μια ευλαβής και καλόκαρδη κυρία, που συμμεριζόταν τον πόνο των αρρώστων! Κάποια μέρα, λοιπόν, πήρε το θάρρος και ρώτησε τον Συμεών:
-Κύριε Συμεών, εσείς δεν έχετε κανέναν να σας επισκεφθεί; Είστε τόσο καιρό στο νοσοκομείο μας και δεν έχω δει κανένα να έρχεται!
-Μα πως δεν έρχεται κανείς! Κάθε πρωί και κάθε απόγευμα με επισκέπτεται ο Χριστός μας! Απάντησε με ηρεμία ο Συμεών!
Δεν είναι καλά, ο κύριος Συμεών, σκέφτηκε η προϊσταμένη! Ίσως να του φέρω έναν πνευματικό μήπως κι έχει πλανηθεί!
Όντως, την επόμενη μέρα, ύστερα από προτροπή της νοσοκόμας, επισκέφθηκε τον Συμεών ο εφημέριος της εκκλησίας του νοσοκομείου!
-Κύριε Συμεών, τι κάνετε; τον ρώτησε.
-Ευλογείται πάτερ μου! Δόξα τω Θεώ!
-Να σε ρωτήσω βρε, κυρ Συμεών σε επισκέπτεται κανείς εδώ που βρίσκεσαι;
-Πως δεν με επισκέπτεται πάτερ μου! Έρχεται ο Χριστός μας δύο φόρες την μέρα! Μία το πρωί και μία το απόγευμα!
-Ο Χριστός; Και τι σου λέει;
-Το πρωί μου λέει, "Καλημέρα Συμεών! Κάνε υπομονή!" Και το απόγευμα μου λέει, "Καλησπέρα Συμεών! Κάνε υπομονή!". Μάλιστα μου είπε πως σε τρεις μέρες θα έρθει να με πάρει! Αν θέλεις, παππούλη μου, έλα κι εσύ να σε χαιρετήσω!
Ο ιερέας δεν μίλησε!
Τρεις μέρες αργότερα επισκέφτηκε ξανά τον Συμεών! Έτσι όπως καθόντουσαν, ξαφνικά ο Συμεών έκλεισε τα μάτια του και με γαλήνη παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο! Το δωμάτιο ευθύς, πλημμύρισε από μια ευωδία και το πρόσωπο του κεκοιμημένου Συμεών ακτινοβολούσε!
Αυτή είναι η ιστορία του Συμεών του αχθοφόρου! Μια ιστορία αληθινή και διδακτική για όλους μας! Ο Συμεών ως άλλος Ιώβ, υπέμεινε όλη την ζωή του όσες συμφορές τον βρήκαν χωρίς στιγμή να γογγύσει ή να ψελλίσει ένα γιατί στον Θεό! Αντιθέτως δεν παρέλειψε ποτέ να Τον ευχαριστεί δείχνοντάς Του συγχρόνως και την εμπιστοσύνη που Του είχε! Για αυτό και ο Κύριος τον έκανε κάτοικο της Ουράνιας Βασιλείας Του. Αμήν!
Μαρτυρία Μοναχού
Αναρτήθηκε από
FSR
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου