Πνευματικό ἀνθολόγιο Ἁγίου Νικολάου Ἀχρίδος

 

Ξερό σύννεφο δέν μπορεῖ νά δροσίσει τήν γῆ μέ βροχή, οὔτε καί ἄνθρωπος πού εἶναι μέσα του διηρημένος μπορεῖ νά ποτίσει τόν κόσμο μέ γαλήνη καί ἀρμονία.

Ἡ εἰρήνη καί ἡ ἑνότητα με τόν Θεό εἶναι πηγή κάθε πνευματικῆς εἰρήνης καί ἑνότητας στόν κόσμο.

Ἄν θέλουμε νά δοξάζουμε ὀρθά τόν Θεό καί στ' ἀλήθεια νά εἴμαστε ὀρθόδοξο ἔθνος, πρέπει νά τό κάνουμε ὄχι μονάχα μέ τό περήφανο ὄνομά μας, ἀλλά καί μέ τό ταπεινό καί καθαρό πνεῦμα τῆς ἀληθείας, τῆς ἁγιότητος καί τῆς ἀγαθοσύνης.

Ἀλήθεια, ἁγιότης καί ἀγαθοσύνη, εἶναι τά τρία χαρμόσυνα μηνύματα τῆς ὀρθοδόξου πίστεως. Οἱ τρεῖς αὐτές ἀρετές, γεννοῦν ἡ μία τήν ἄλλη καί εἶναι τέλειες μονάχα ὅταν βρίσκονται σέ πλήρη ἑνότητα.

 

Δίχως τήν ἀλήθεια, δέν μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά εἶναι μήτε ἅγιος, μήτε ἀγαθός...Ὅταν σπέρνουμε τήν ἀλήθεια, φυτρώνει ἁγιότητα καί ἀγαθοσύνη. Ὅταν σπέρνουμε τήν ἁγιότητα φυτρώνει ἡ ἀλήθεια καί ἡ ἀγαθοσύνη καί ὅταν σπέρνουμε τήν ἀγαθοσύνη, φυτρώνει ἡ ἀλήθεια καί ἡ ἁγιότητα. Χωρισμένες ἡ μία ἀπό τήν ἄλλη, δίνουν πικρούς καρπούς.

Οἱ νίκες τῶν πατέρων μας, εἶναι ἡ κληρονομία μας τήν ὁποία ἔχουμε χρέος νά διαφυλάξουμε καί νά αὐξήσουμε μέ τίς δικές μας νίκες.

 Ὅταν προσκυνεῖτε τίς εἰκόνες τῶν Ἁγίων, δέν ὑποκλίνεστε στό ξύλο καί τό χῶμα τοῦ ξύλου, ἀλλά σέ Ἁγίους πού ζοῦν καί λάμπουν ὡς ὁ ἥλιος στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. 

 Τό σῶμα σας ὑποκλίνεται στίς εἰκόνες, ἐνῶ ἡ ψυχή σέ αὐτούς ποόυ εἰκονίζονται σέ αὐτές. Τό στόμα σας τίς ἀσπάζεται μά ἡ ψυχή ἀσπάζεται τίς ψυχές τῶν δοξασμένων Ἁγίων στήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.

 

Πρέπει νά φυλαγόμαστε σάν ἀπό τήν φωτιά, ἀπό τίς δωρεές τῶν αἱρετικῶν καί σχισματικῶν, οἱ ὁποῖοι πορσφέρουν πηλό γιά νά λάβουν χρυσό, δηλαδή προσφέρουν στό σῶμα γιά νά λάβουν ἀπό τήν ψυχή. Φύλαγε τήν ψυχή σου ἀπό αὐτούς πού ἔρχονται σάν ἀρνιά, ἐνῶ ἀπό μέσα εἶναι λύκοι ἁρπακτικοί.

Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ποτέ δέν ἔμεινε χωρίς διάπυρους ζηλωτές. Δόξα στόν Κύριο γι' αὐτό. Ὀφείλουμε νά προσευχόμαστε στόν Θεό γιά αὐτούς, νά τούς ἐνισχύει καί νά τούς αὐξάνει.

Νά μήν κουραστοῦμε ὅλοι μας ἀπό τό νά κοπιάζουμε γιά τό ἀγαθό πρός ὅλους.

 

Μέ τίποτε ἄλλο δέν διαφθείρει τούς ἀνθρώπους ὁ διάβολος εὐκολότερα καί συντομότερα, παρά μέ τίς μεγάλες κληρονομιές.

Ἀπ' ὅλες τίς καλλιέργειες, ἡ σημαντικότερη εἶναι ἡ καλλιέργεια τῆς ψυχῆς. Καί ἀπ' ὅλους τούς κόπους πού ὀ ἄνθρωπος καταβάλλει πάνω στήν γῆ, ὁ κόπος γιά τήν ψυχή εἶναι ὀ πιό συνετός. Σέ ὅ,τι ἀφορᾶ τήν ψυχή σου, μήν ἀκοῦς τόν καθένα...Ἄκουε αὐτό πού ἡ Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ κηρύττει...Ὁ Θεός περιμένει ἀπό κάθε ἄνθρωπο τήν μετάνοια καί ἐξομολόγηση τῶν ἁμαρτιῶν τους.

Εῑναι φοβερές οἱ συνέπειες τοῦ φόνου. Ὁ Θεός ξυπνᾶ καί ἐρθίζει τή συνείδηση τοῦ φονιᾶ καί αὐτή τόν τρώει μέσα του σάν τό σαράκι πού τρώει τό ξύλο καί ὁ δυστυχής κακοποιός δέν ἔχει ἡσυχία οὔτε τήν μέρα, οὔτε τή νύκτα, πουθενά. 

Ἡ ἐπιστήμη τῆς ἀγωγῆς πρέπει ἀπαραίτητα νά ἁρμόζει μέ τήν διδαχή τοῦ Χριστοῦ. Ἄν ἡ ἀγωγή, ἀποχωριστεῖ ἀπό τή διδαχή τοῦ Χριστοῦ, τότε χάνεται ἡ ἀγωγή καί οἱ σωστοί ἄνθρωποι...Καθώς τό ποτάμι εἶναι ἑνωμένο μέ τήν πηγή καί το φῶς μέ τόν ἤλιο, ἔτσι καί ἡ ἠθική ζωή μέ τήν πίστη τοῦ Χριστοῦ...Κανένας δέν μπορεῖ νά θέσει ἄλλο θεμέλιο ἀγωγῆς, πέρα ἀπό ἐκεῖνο τό ζωντανό θεμέλιο, πού ἔθεσε τόν ἴδιο τόν Ἑαυτό Του καί εἶπε: "χωρίς ἐμοῦ οῦ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν" ( Ἰωάν. 15, 5, ). 

"Οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενί ἡ σωτηρία" ( Πράξ. 4, 12 ).

 ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ