π. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΕΤΤΑΣ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΠΑΤΡΩΝ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΤΕ ΚΑΙ  ΑΓΙΟΤΟΚΟΣ  ΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ

π. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΕΤΤΑΣ

ΤΗΝ ΔΕ ΤΕΤΑΡΤΗ ΜΗΝΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

ΣΗΜΕΙΟΦΟΡΟΣ π. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΕΤΤΑΣ

ΘΑΥΜΑΣΤΩΣ ΕΤΕΛΕΥΤΗΣΕ.

Ἀφιέρωμα ἀπό τήν συμπληρώσει 14 ἐτῶν ἀπό τῆς εἰς Κύριον μεταστάσεως τοῦ π. Νικολάου, ἀπό τόν ἱερέα Παπαχαράλαμπο Ντελή-Πανουτσακόπουλο, ἐκ Βεσινίου Καλαβρύτων.

Καί τίς ἔφυ σοφός καί ἱερός ὧδε, τίς ἔργον ἔρρεξε τοσοῦτον, ὅσον ὁ ἱεροφάντωρ ἤνυσε ἱερεύς Νικόλαος; Ὅς θάνατον παριόντα τρεῖς ἡμερας στέρνοις ἔσχεν. Καί θερμοῖς χερσίν ἁφαῖς ἐξένισεν, τήν δέ τετάρτην ἑαυτοῦ ψυχήν ὡς ἄρτον ὑδύν τῷ Κυρίῳ παρέδωκεν.

Καί ποιός ἐγεννήθηκε ἐδῶ τόσον σοφός, ποιός ἔπραξε τέτοιον ἔργον, σάν αὐτό πού ἐξετέλεσεν ὁ πάνσοφος καί ἱερώτατος π. Νικόλαος Ἀ. Πέττας ὁ ὁποῖος, τόν θάνατον ἐλθόντα, τόν ἐκράτησεν ἐπί τρεῖς ἡμέρες ἐντός τοῦ στέρνου του, προσφέρων εἰς αὐτόν τήν τῶν χεριῶν του θαλπωρήν, καί τήν τετάρτην προσέφερε τήν ψυχή του, ὡς γλυκό ψωμί στόν Χριστό.

Λέγουσιν πολλοί καί ὄντως γεγονός καί ἄποψις ἀντικειμενική τε καί οὐκουμενική ἐστι: Ὅτι ὁ πανδαμάτωρ χρόνος τά πάντα περιέλει ἐν τῇ τῆς λήθης ἀχλύι, ἡ δέ θυμόσοφος λαϊκή σοφία ἐν τῇ πράξει ὁμολογεῖ ὅτι: «Ὅλα τά θαύματα κρατᾶνε τρεῖς ἡμέρες καί τό πιό μεγάλο τέσσερις».

Ὄντως δέ τουτ’ αὐτό πολλάκις παρά τοῖς ἀνθρώποις δίκην ἀξιώματος παραδεδεγμένον ἐστί καί ἐνίοτε δίκην καρμπόν ἐς ἀεί ἐπαναλαμβάνεται ἐν τῷ ἰδίῳ πλάνῳ: Ἐν τῇ γεννήσει γαλοζοαιμάτων, ἐν τῷ θανάτῳ ἐτικετοφορούντων, ….ἐν τῇ «οὐρήσει» τῶν δίκην κομητών  ἐν τοῖς media ἐμφανιζομένων idol of the day, κ.o.κ., ἴδια σκηνικά, παρεμφερεῖς φανφάρες, ἔλ-λόγοι πάτρωνες καί πάρ-ἄλογη ἀνθρωπίνη μάζα.

Δόξα τῷ Κυρίῳ ὅμως ὑπάρχουσιν καί πάμπολλαι ἐξαιρέσεις αἵτινες διαπρυσίως διακηρύττουσιν  ὅτι: τά ὄντως θαυμαστά ἀενάως τε νῦν καί ἀεί τοῖς ἐπαϊοῦσι τε καί μεμυημένοις ἐμφαίνονται, καί οἱ νοοῦντες ἐνόησαν.

Ἕν τοιοῦτον ὑπερφυσικόν γεγονός ἀποτελεῖ καί ἡ προῤῥηθεῖσα ἐκ τοῦ κόσμου τούτου ἔξοδος τοῦ σημειοφόρου πατρός τε καί ἱερέως Νικολάου Πέττα: Ἐξ ἀΰλων χειλέων τοῦ οὐρανοφάντορος Μεγάλου Βασιλείου τῇ πρώτῃ μηνός Ἰανουαρίου 2000 ἀρρήτως ἤκουσεν: «Ἤγγικεν ὁ καιρός τῆς ὑμετέρας ἀπελεύσεως, τέκνον Νικόλαε, γῆ τε καί οὐρανός ἀδυνατοῦσιν γάρ τήν ὑμετέραν λύπην ἵνα ἀντέξωσιν!».

Τῇ δέ Τετάρτη τοῦ αὐτοῦ μηνός ἑαυτοῦ ἁγίαν ψυχήν Χριστῷ τῷ  Θεῷ καί Σωτήρι τῶν ψυχῶν ἡμῶν τε καί ὑμῶν παρέδωκεν, καί ὄντως ἐν τῇ καθιερωμένῃ ἀνταλλαγή εὐχῶν ἐπί τῷ νέῳ τῆς τοῦ Κυρίου χρηστότητος ἐνιαυτῷ εἰσερχομένῳ, ἐξομολόγησεν ἑαυτοῦ ἔξοδον. Μετά δέ τρεῖς ἡμέρας εἰς νέαν Ἱερουσαλήμ, ὡς προήρεικεν ἀπεδήμησεν. Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἀνθρώποις αὐτοῦ. Γνωστόν δ’ ἐστιν ἡμῖν καί οὐχί μόνον εἰς τούς ἐν Πατράσιν παροικοῦντας, ὅτι τό μέγεθος τῆς πικρίας, ὅ ἐγεύθη ὁ παμμάκαρ πατήρ, ἐκ «σπείρας» κρατούντων ἱερέων,  καί δή σημειωτέον ἐνταύθα ἐστι, ὅτι: Ὡς κακοί γεγονότες, κακῶς ἀπωλέσθησαν ἐκ τοῦ τοπικοῦ πνευματικοῦ γίγνεσθαι.

Ἐζήλευσαν γάρ, -παρ’ ὡς ἔδει - μιμηθώσιν, τήν δόξαν τοῦ οὐρανοβάμονος πατρός, ὅστις ἔχαιρε τῆς ἀπολύτου ἀγάπης τε καί ἐμπιστοσύνης τοῦ διευρυμένου πνευματικοῦ του ποιμνίου καί δή καί ἐκτός συνόρων τῆς ἐνταῦθα Ἀποστολικῆς Ἱερᾶς τῶν Πατρῶν Μητροπόλεως.

Ἄπειροι συνειδητοποιημένοι Χριστιανοί, προσέτρεχον πρός παρρησίαν εἰς τό ἅγιον αὐτοῦ Ἐπιτραχήλιον, πλείστους δ’ ἐξ αὐτῶν ἡ ἡμετέρα ὑπομηδαμινότης ἐγίγνωσκεν πάλαι τε καί σήμερον. Θαυμαστόν δέ γεγονός ἀποτελεῖ διά τήν ἁγιοπνευματικότητα τοῦ π. Νικολάου ὅτι: καί οἱ πλέον πεπτωκότες μετά τήν μετ’ αὐτοῦ συνάφειάν τε καί παραίνεσιν ἐγένοντο διαπρύσιοι κήρυκες τῆς Ἐκκλησίας καί παραδείγματα καλῶν τε καγαθῶν ἀνθρώπων.

Δυστυχῶς δέ τότε ὀλίγιστοι εἶχον τήν εὐλογίαν, ὅπως ἐννοήσωσι  τήν ἀγγελικήν βιωτήν τοῦ ἀνδρός, συζύγου ἁγίας πρεσβυτέρας Ἀνθῆς, πατρός δώδεκα λαμπρῶν τέκνων, ἀστειρεύτου ἐν τῇ ἐλεημοσύνη κρουνοῦ διά τούς πενομένους ἐν Χριστῷ ἀδελφούς τούς ἐν ταῖς ἐργατικαῖς κατοικίαις παροικοῦντας, ἀξεπεράστου ποιμένος ἁλλομένου τήν σήμερον εἰς ζωήν ὄντως ὄντος.

Κατόπιν ὅμως τῆς θαυμαστῆς αὐτοῦ κοιμήσεως, πολλῶν οἱ ὀφθαλμοί διηνήχθησαν καί πλεῖσται ἐσκοτισμέναι διάνοιαι ἠνεῴχθησαν, καθορῶντές τε καί καθορῶσαι, ἔστω ὀλιγίστας, πνευματικάς ἐμπειρίας, ἅστινας ὑπερβατικῶς ἐβίωνεν ὁ οὐρανοδρόμος τοῦ τότε καί σημειοφόρος τοῦ νῦν,  ἀκάματος λευίτης τοῦ Κυριακοῦ Ἀμπελῶνος, εἰς Ὅν ψυχῇ τε καί σώματι ὡς καιομένη φαεινή λαμπάς ἐσκοτισμένας ἀνθρωπίνας ψυχᾶς ἐφώτιζεν.

Ἀδιαμφισβήτητον δέ γεγονός ἀποτελεῖ διά τούς ἐπαΐοντας, ὅτι: Ἐπί γῆς ὄντως διά τῆς ἀμέμπτου αὐτοῦ ἠθικῆς ὡς διδασκάλου καί τῆς ὑποδειγματικῆς αὐτοῦ ἐν Ἰησοῦ Χριστῷ βιωτῆς, ἐδόξασεν τόν οὐράνιον Πατέρα, καί τήν σήμερον, καί δή πεπτωκυίαν ἡμέραν, ὁ Δικαιοκρίτης Θεός δίδει εἰς τόν ἐθελαναλώμενον πατέρα Νικόλαο τήν χάριν, ἵνα ποιῇ θαυμαστά τε καί ἄρρητα σημεῖα, ἅτινα μαρτυρῶσιν δόξαν Κυρίου ἐπί τῶν ἡγαπημένων παρ’ Αὐτοῦ κηρύκων Του. Ὁ οὐρανοβάμων π. Νικόλαος μεσιτεύει ὑπέρ τῶν ἠλπιζόντων ἐν αὐτῷ, ὡς ἕτερος Ἅγιος Νικόλαος Πλανᾶς, καί ὄντως παράλληλοι ὑπῆρξαν Αὐτῶν οἱ βίοι.

Ἐθελόθυτοι γάρ ποιμένες ὑπῆρξαν διά τήν τῶν ἀνθρώπων ἐν Χριστῷ οἰκοδόμησιν. Θαυμάσιον εἰσέτι γεγονός ἐστι ὅτι: Πέραν τῆς τοῦ λαοῦ ἁθρόας τε καί αὐθορμήτου ὁμολογίας περί τῆς τοῦ πατρός Νικολάου ἁγιοπνευματικότητος, καί πλεῖστοι Μέγιστοι Ἐκκλησιαστικοί Ταγοί τῆς Μεγάλης του Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Ἐκκλησίας, ἐπαίρωσιν ἅμα τε καί ἐπαινῶσιν, τήν τοῦ ὄντως Ἱερέως Νικολάου Πέττα ἁγίαν ζωήν. Φωτεινά Ὀρθόδοξα Μετέωρα τῆς σήμερον καί φαεινοί ὀδοδεῖκται τῆς ὄντως οὔσης Ζωῆς τίμησαν, τιμῶσιν καί ἐξαίρωσιν τήν τοῦ πατρός σεπτοτάτην μορφήν: Ὅπως ὁ Ἅγιος Πρωτεπιστάτης τοῦ Ἁγίου Ὅρους,  Γέροντας Πατήρ Μάξιμος Ἰβηρίτης. Ὅστις ἐπιμελήθη μετά ζώσης γραφίδος, ψυχωφελοῦς πονήματος διά τήν τοῦ π. Νικολάου μετά τῆς σεπτῆς αὐτοῦ πρεσβυτέρας Ἀνθῆς ζωήν «Νέαι ἡγιασμέναι μορφαί εἰς τόν ἀμπελῶνα τοῦ Κυρίου». Ὡσαύτως καί ὁ Ἱερώτατός τε καί Μεγαλοφωνότατος Ποιμενάρχης τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης καί Δεσπότης κ.κ. Ἱερεμίας. Ἐφέτος μάλιστα κατόπιν εὐλογίας τε καί προτροπῆς καί ὑπό τῆς αἰγίδος  Αὐτοῦ Σεβασμιώτητος, ἐξεδόθη ὑπέροχόν τε καί πνευματικώτατον «Ἑορτολόγιον τοῦ 2014»,  ἀφιερωμένον εἰς τό τεράστιον Ἐκκλησιαστικόν μέγεθος τοῦ π. Γερβασίου Παρασκευοπούλου, ὅστις ἀποτελεῖ ὁλόκληρον πνευματικήν παιδείαν δι’ ἅπαντα τόν Ὀρθόδοξον κόσμον, τά δέ πνευματικά Αὐτοῦ τέκνα συνεχίζωσιν τό ἅγιον ἔργον του, καθώς αὐτοῖς προσετάξατο ὁ φωτοειδής αὐτῶν Πατήρ. Ἀξιώτατα δ’ Αὐτοῦ τέκνα ὑπῆρξαν καί αἱ ἡγιασμέναι ψυχαί τοῦ π. Νικολάου Πέττα καί τῆς πρεσβυτέρας του Ἀνθῆς.

ΠΡΟΛΟΓΙΚΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΚΑΘΗΓ. ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΑΡΡΑ

Ἐν τῷ ἀρχείῳ τοῦ ἀειμνήστου καί εὐλαβεστάτου ἱερέως π. Νικολάου Πέττα, τοῦ ἐκ Πατρῶν, τόν ὁποῖον εἶχον τήν μεγάλην τιμήν καί τήν ἰδιαιτέραν εὐλογίαν νά γνωρίσω μίαν διετίαν πρό τῆς μακαρίας κοιμήσεως αὐτοῦ καί νά ἐκτιμήσω τάς πανθολογουμένας χριστιανικάς ἀρετάς, δι᾽ ὧν περιεκοσμεῖτο, σῴζεται δωδεκασέλιδον χειρόγραφον, συνταχθέν παρά τοῦ ἰδίου, κατόπιν αἰτήσεως τοῦ Παναγιώτου Ἀντ. Λόη, τελωνειακοῦ, καταγομένου καί ἐκείνου ἐκ τῆς πόλεως τῶν Πατρῶν. Ἐν αὐτῷ καταγράφονται βιωματικαί ἀναμνήσεις περί τοῦ ἀοιδίμου Γέροντος καί ὁσίου ἀνδρός π. Γερβασίου Παρασκευοπούλου, ἀπό τῆς κοιμήσεως τοῦ ὁποίου συμπληροῦνται ἤδη πεντηκονταετία. Ὁ μακαριστός π. Γερβάσιος ἦτο πνευματικός πατήρ τοῦ π. Νικολάου, ἀλλά καί τῆς προσφάτως μεταστάσης πρεσβυτέρας αὐτοῦ Ἀνθῆς, οἱ ὁποῖοι, ὡς εἰκός, καλῶς ἐγνώριζον τόν ἄνδρα καί τά μάλα ὠφελήθησαν παρ᾽ αὐτοῦ εἰς τήν κατά Χριστόν ζωήν.

Τό χειρόγραφον, ὡς ῥητῶς καί εὐκρινῶς σημειοῦται ἐν τῇ τελευταίᾳ σελίδι αὐτοῦ, παρεδόθη τήν 10-3-1998 ὑπό τοῦ συγγραφέως εἰς τόν Π. Λόην, ὅστις ἔμελλε νά χρησιμοποιήσῃ αὐτό μετ’ ἄλλων μαρτυριῶν καί  στοιχείων παρά πνευματικῶν τέκνων τοῦ π. Γερβασίου πρός ἐκπόνησιν σχετικῶν μελετῶν περί τοῦ σεβασμίου Γέροντος. Ἀλλά τό συλλεγέν ὑλικόν ἦτο μέγα καί πολύ καί διά τοῦτο ὁ ἀείμνηστος Π. Λόης ἐδημοσίευσεν ἐπιλεκτικῶς στοιχεῖα μόνον ἐκ τῶν δύο πρώτων σελίδων τοῦ περί οὗ ὁ λόγος χειρογράφου.

Ἐπειδή ἀναμφιβόλως ἡ δημοσίευσις τοιούτων μαρτυριῶν καί στοιχείων περί τοῦ βίου καί τῆς δράσεως μεγάλων προσωπικοτήτων, καί δή καί ἐκκλησιαστικῶν ἀνδρῶν, ὁποῖος ὑπῆρξεν ὁ π. Γερβάσιος, ὄχι μόνον συντελεῖ εἰς τήν προβολήν καί ἀνάδειξιν προτύπων φωτοειδῶν εἰς καιρούς πνευματικῆς αὐχμηρότητος, οἷοι καί οἱ παρόντες, ἀλλά καί ἀποτελοῦν συμβολήν εἰς τήν τοπικήν καί κατ᾽ ἐπέκτασιν τήν ἐκκλησιαστικήν ἱστορίαν τῆς χριστιανικῆς ἡμῶν χώρας, χαιρετίζομεν τήν ἔκδοσιν τοῦ χειρογράφου ἐν τῷ πλαισίῳ τοῦ Ἑορτολογίου 2014 τοῦ ἀφιερωμένου εἰς τόν π. Γερβάσιον. Πρός δέ εὐχαριστοῦμεν διά τήν εὐλογίαν καί συγχαίρομεν καί διά τήν πρωτοβουλίαν αὐτήν τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως κ. Ἰερεμίαν, ἔξοχον ἐκκλησιαστικόν ἄνδρα, ἄξιον Ποιμενάρχην τῆς ἁγιοτόκου αὐτῆς παροικίας καί ὀτρηρόν καί ἄοκνον ἐργάτην ἐν τῇ περιοχῇ τῶν Βιβλικῶν Σπουδῶν, πρός ὅν εὐγνώμονες διατελοῦμεν, ἀνθ᾽ ὧν ὑπέρ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας καί τῆς ἐπιστήμης καί μετά πολλοῦ μόχθου ποιεῖ.  

Ἀναρτήθηκε ἀπό: Priest Zastovis – Romanou Charalampos (http://agiosdimitriosromanou.blogspot.gr)