Τό τριαντάφυλλο ὅσο ὄμορφο κι ἄν εἶναι, βγάζει μαζί κι ἀγκάθια.
Τά ὡραῖα συνδεύονται μέ πόνο, ἀλλά κι ὁ πόνος βγάζει στή χαρά.
Πρέπει νά προηγηθοῦν οἱ καταιγίδες γιά νά ξαστερώσει ὁ οὐρανός.
Τά πιό θαυμάσια ἀγάλματα ἔχουν τά περισσότερα κτυπήματα...Οἱ μεγάλες
ψυχές ὀφείλουν τήν μεγαλοσύνη τους στά κτυπήματα τοῦ πόνου.
Τά χρυσά καί βαρύτιμα κοσμήματα, περνοῦν πρῶτα ἀπ' τήν φωτιά.
Ὀφείλουμε λοιπόν, ν' ἀποδεχόμαστε τόν πόνο πού μᾶς ἐπισκέπτεται, σάν μιά εὐλογία τοῦ Θεοῦ.
Τό σιτάρι συμπιέζεται καί λιώνει μέσα στή γῆ, ἀλλά τότε καρποφορεῖ τήν ζωή.
Πλούσια καί εὐλογημένη τοῦ πόνου ἡ συγκομιδή. Μεγάλη ἡ εὐλογία τοῦ
Θεοῦ στόν ἀγρό τῶν δακρύων. Εὐλογία πού τήν βιώνουν, ὅσοι μέ τό χάρισμα
τῆς διακρίσεως, ἀληθινά πιστεύουν.
Ι.ΚΕΛΛΙΟΝ
ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΟΥ
ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ
Ἐγώ, πέρασα ὅλους τούς πόνους δι' ἐσέ,
τό ἐμόν
καί ἀγαπητό μου παιδί.
Ὡς Θεός ἔπασχον.
Ὡς ἄνθρωπος ἀπέθανον.
Ὡς Πατήρ σου μακροθυμῆσας καί μακροθυμῶν
διά τήν σήν σωτηρίαν.
Πόνεσον κι ἐσύ,
ὄχι δι' ἐμέ,
...
ἀλλά διά σέ
καί τήν σήν σωτηρίαν
καί αἰωνίαν λύτρωσιν.
Λεζάντα φωτό Χριστοῦ: ἱστολόγιο ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου