Ἐάν, Σεβασμιώτατε, (ἐγράφη τό 1930 πρός τόν Μητροπολίτην Αἰτ/νίας Ἱερόθεο) τήν γνώμη τού θεοφόρου πατρός ἡμῶν Ἰγνατίου ἀκολουθοῦσαν
ὅλοι οϊ χριστιανοί κατά γράμμα, νά ἀκολουθοῦν δηλαδή τούς ἐπισκόπους σέ
ὅλα, ἀλλοίμον τότε, οὔτε Ὀρθοδοξία, οὔτε Ἐκκλησία θά ὑπῆρχε σήμερα. Ἐάν
οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί ἀκολουθοῦσαν τούς πατριάρχες καί ἐπισκόπους·
Ἀπολιναρίους, Μακεδονίους, Εὐτυχεῖς, Διοσκόρους, Σαββελίους, Σεβήρους,
Εὐσεβίους καί πολλούς ἄλλους καί δεχόνταν τά φρονήματά τους, ποῦ τότε
Ὀρθοδοξία; Ποῦ χριστιανός εὐσεβής καί ὀρθόδοξος!! Καί
τί λέγω ἀνθρώπους πατριάρχες καί μητροπολίτες και δέν λέγω Συνόδους ἀπό
100, 200 καί 348 μητροπολίτες καί ἐπισκόπους ἀποτελούμενες; Διότι 348
τόν ἀριθμό συνῆλθαν στήν Κωνσταντινούπολη τό 754 καί ἐξέδωσαν ὅρο πού ἔχει ὡς ἑξῆς:
 |
| Μία ἀπό τίς "κακοτεχνίες" κατά τούς κακόδξους εἰκονομάχους! |
"Ὁμόφωνα ὁρίζομε νά εἶναι ἀπόβλητη καί ξένη καί βδελυγμένη ἀπό τῆς Ἐκκλησίας τῶν Χριστιανῶν κάθε εἰκόνα ἀπό κάθε ὕλη καί χρωματουργική τῶν ζωγράφων κακοτενία κατασκευασμένη. Στό ἑξῆς νά μή τολμήσει ὁ ὁποιοσδήποτε ἄνθρωπος νά ἀσκεῖ αὐτό τό ἀσεβές καί βδελυρό ἔργο, ὅποιος
ὄμως θά τολμήσει στό ἑξῆς νά κατασκευάσει εἰκόνα ἤ νά προσκυνήσει ἤ νά
τοποθετήσει σέ ἐκκλησία, ἤ σέ ἰδιωτικό σπίτι, ἤ νά κρύψει, ἐάν μέν εἶναι
ἐππισκοπος ἤ πρεσβύτερος ἤ διάκονος, νά καθαίρεται, ἐάν δέ εἶναι
μοναχός ἤ λαϊκός, νά ἀναθεματίζεται καί νά εἶναι ὑπόλογος στούς νόμους
τούς βασιλικούς, ὡς ἀντιμέτωπος στά προστάγματα τοῦ Θεοῦ, καί ἐχθρός στά
δόμγατα τῶν πατέρων".
Ὁ ἀριθμός 348, Σεβασμιώτατε, εἶναι πολύ σεβαστός (σημ. δική μας: ἐννοεῖ μεγάλος καί ὄχι ἀμελητέος). Ἐν
τούτοις τόν τότε πατριάρχη Κωνσταντίνο καί τόν βασιλέα Κοπρώνυμο καί
τούς 348 μητροπολίτες, πολλοί μοναχοί, κληρικοί καί λαϊκοί, δέν τούς
ἄκουσαν, ἀποσχίθσθηκαν ἀπό αὐτούς, τούς ἔλεγχαν καί τούς ἀποκαλοῦσαν κακοδόξους, εἰκονομάχους κλπ. καί ἐξακολουθοῦσαν νά ἀσπάζωνται καί νά σέβωνται καί νά τιμοῦν τίς ἅγιες εἰκόνες. (Σημ. δική μας: οὐσιαστικά, ὅποιος αἱρετίζει ἀποκόπτεται οἰκειοθελῶς ἀπό τήν Ἄμπελο τήν Ἀληθινή,
ὡς ξερό κλαρί πού αὐτονομεῖται, ἐπειδή δέν κοινωνεῖ καί δέν τρέφεται
πλέον ἀπό τήν Ἄμπελο. Οἱ ὀρθῶς καί ἀπλανῶς φρονοῦντες, αὐτοί παραμένουν
ὑγειῶς κοινωνοῦντες μέ τήν Ἄμπελο, δηλαδή μέ τόν Χριστό)
Ἄρἀ γε οἱ τέτοιοι εἶναι σχισματικοί, αἱρετικοί, κακόδοξοι, κολασμένοι, ἀναθεματισμένοι, καί μαζί μέ αὐτούς καί ἐμεῖς, πού προσκυνοῦμε καί σεβόμαστε σχετικῶς καί κατά τήν παράδοση, τίς ἅγιες εἰκόνες; Ἐμεῖς
ἔχουμε τήν γνώμη καί ὁμολογοῦμε ὅτι εἶναι ἄξιοι κάθε ἐπαίνου γιατί δέν
πειθάρχησαν καί ἀποσσχίσθηκαν, καί ἀξιώθηκαν οὐρανίων στεφάνων γιά τήν
παρακοή τους ἐκείνη (σημ. δική μας: γιά τήν ἁγία ἀνυπακοή τους), καί σήμερα τούς τιμοῦμε ὡς Ἁγίους καί τούς ὀνομάζουμε·
Ὁ Ἅγιος Γερμανός, ὁ Ἅγιος Νικηφόρος, ὁ Ἅγιος Μεθόδιος, ὁ Ἅγιος
Ταράσιος, οἱ Ἅγιοι Στέφανος καί Θεόδωρος καί Θεοφάνης οἱ Γραπτοί,
Θεόδωρος ὁ Στουδίτης κλπ.· τήν δέ σύνοδο τοῦ 754 ὀνομάζουμε παρά νόμον, μιαράν καί Καϊαφικό συνέδριο...
Ὁ Θεοκῆρυξ Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς παργγέλει · "ἐάν τις εὐαγγελίζεται ὑμῖν παρ' ὅ εὐαγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα" (Γαλ 1, 9).
Πατήρ δέ τῆς Ἐκκλησίας λέγει τά ἑξῆς: "Πᾶς ὁ λέγων παρά τά διαγεταγμέα, κἄν ἀξιόπιστος ᾖ, κἄν νηστεύῃ, κἄν παρθενεύῃ, κἄν φθοράν προβάτων κατεργαζόμενος"· καί ἡ Ζ' Οἰκομ. Σύνοδος ὁρίζει· "εἴ τις πᾶσαν παράδοσιν ἐκκλησιαστική ἔγγραφον ἤ ἄγραφον ἀθετεῖ· ἀνάθεμα"...
ΑΡΧΙΜ. ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ
(Λόγοι πόνου καί ἀγάπης)
Ἐκδόσεις "Ὀρθόδοξος Κυψέλη"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου