Πρός τούς αἱρετίζοντες γιά τήν κακῶς ἐννοημένη ἀγάπη τους
Τό θεόπνευστο κείμενο τοῦ Γέροντος Παϊσίου πού θά ἀκολουθήσει μετά τό σχόλιο, πρέπει νά διαβάσουν προσεκτικά οἱ κάθε λογῆς κακοδοξοῦντες καί συγχρωτισθέντες μέ τούς αἱρετικούς, ἑτεροδόξους καί οἰκουμενιστές γενικώτερα, καθώς καί οἱ ἀσπασταί αὐτῶν.
Εἰδικά δέ, ὅταν βρίσκουν "προφάσεις ἐν
ἁμαρτίαις" γιά νά δικαιολογήσουν τή δική τους νοθεία τῆς ὀρθῆς πίστεως,
κατηγορώντας τούς ὀρθοτομοῦντες καί ὁμολογοῦντες τά ὀρθά, Ὀρθοδόξους
Χριστιανούς...γιά ἔλλειψη ἀγάπης!
Δέν μποροῦν νά ἐννοήσουν, πώς ὅταν βλέπει κανείς τήν σωτηρία τοῦ συνανθρώπου του νά διακυβεύεται,
εἶναι ἀγάπη νά τοῦ λέει τήν ἀλήθεια καί νά μήν τόν ἀφήνει ἕρμαιο τῆς
πλάνης του, ἀνελέητο καί ἀβοήθητο πρός ἀπώλειαν. Καί τί τό φυσικώτερο,
νά ἁπλώσει κανείς χεῖραν βοηθείας πρός αὐτόν ὡς καλός Σαμαρείτης, γιά νά
τόν τραβήξει ἀπό τόν γκρεμό τῆς πλάνης καί ὄχι νά ἀφήσει ἀσυνέτως τό
δικό του χέρι νά τό τραβήξει ἐκεῖνος, μαζί μέ αὐτόν ὁλόκληρο, πρός
κατακρημνισμόν ἀμφοτέρων!Δυστυχῶς, στίς μέρες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῆς Μεταπατερικῆς "θεολογίας", τά πράγματα ἀντιστράφησαν. Ὄχι ἁπλῶς δέν δίδουμε ἀγαπητικῶς χεῖραν βοηθείας στούς παρεκκλίνοντας καί ἀποκκλίνοντας τῇ πίστει, ἀλλά ἀντιθέτως καί εὐαρέστως ἁπλώνουμε τήν δική μας χεῖρα μαζί μέ ὅλο μας τόν ἑαυτό, πρός ἐναγκαλισμούς, χειροφιλήματα καί πνευματικές συνευρέσεις μαζί τους! Κι ἔτσι, παρασύρονται οἱ ποιοῦντες τά τοιαῦτα, σέ κάθε λογῆς πλάνη! Δυστυχῶς, ὅλο αὐτό κατ' αὐτούς....μεταφράζεται ὡς ἀγάπη!...Καί βέβαια, ἀπό μίας ἀπόψεως ὄντως εἶναι ἀγάπη, ἀλλά πρός τόν πατέρα τοῦ ψεύδους καί τά ἔργα του, τοὐτέστιν τόν διάβολο καί τά ἔργα τοῦ σκότους καί ὄχι πρός τόν Ἀληθινό Θεό καί τόν πλησίον τους!
Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός λέγει: "ἐγώ εἰμί... ἡ Ἀλήθεια" (Κατά Ἰωάν.14:6), πρᾶγμα πού σημαίνει ὅτι ἡ Ἀλήθεια εἶναι Πρόσωπο, ὁ ἴδιος ὁ Θεός! Ἐδῶ, ἐγείρονται τά ἑξῆς καίρια ἐρωτήματα πρός ἕναν ἕκαστον ἐξ ἡμῶν πάντων:
- Πῶς εἶναι δυνατόν νά ἀγαπᾶμε ἀληθινά, ὅταν δέν ἀγαπᾶμε τήν Ἀγάπη;
1η ἐντολή:
"Καί
ἀγαπήσεις Κύριον τόν Θεόν σου, ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καί ἐξ ὅλης τῆς
ψυχῆς σου καί ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου καί ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου" (Μάρκ. 12:30).
- Πῶς εἶναι δυνατόν νά ἀγαπᾶμε ἀληθινά, ὅταν ἀποδεχόμαστε τούς ψευδεῖς "θεούς" τῶν ἑτεροδόξων καί τά ψεύδη τους καί δέν ἀκολουθοῦμε τήν Ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ πού εἶναι Ἀγάπη;
- Πῶς εἶναι δυνατόν νά ἀγαπᾶμε ἀληθινά, ὅταν οἱ αἱρετικοί καί αἱρετίζοντες ἀλλοιώνουν τά δόγματα, αὐτομολοῦν ἀπό τήν ρότα τῆς μακραίωνης Ἱερᾶς Παράδοσης καί περιφρονοῦν τούς Ἁγίους Πατέρες πού ἀγάπησαν τόν Κύριο, πού εἶναι οἱ μόνοι ἄξιοι μιμητές τοῦ Χριστοῦ, οἱ ἐκφραστές λόγῳ καί ἔργῳ καί ἀπλανεῖς ἐρμηνευτές τῆς Ἀληθείας;
"Ὁ ἔχων τάς ἐντολάς μου καί τηρῶν αὐτάς, ἐκεῖνος ἐστίν ὁ ἀγαπῶν με" (Κατά Ἰωάν. 14:21).
- Πῶς εἶναι δυνατόν νά ἀγαπᾶμε ἀληθινά, ὅταν στήν Ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ, δηλαδή στόν Ἴδιο, ἀφαιροῦμε ἤ προσθέτουμε δικές μας "ἀλήθειες" σάν νά πασαλείφουμε μέ ψεύτικα μακιγιάζ τό υπέρλαμπρον Ἀληθινόν καί Τέλειον Πρόσωπό Του;...
Θά ἤθελα ἐπιπλέον νά ρωτήσω ὅλους τούς ἀγαπολογοῦντες, γιά τό μάθημα "ἀγάπης" πού διακαῶς μᾶς διδάσκουν καί πιπιλίζουν στό στόμα τους μέ κάθε εὐκαιρία ὅταν ἐλέγχονται:
-Δέν ἔχει ἀγάπη ὁ Χριστός καί Θεός, ὅταν μᾶς λέει τί εἶναι ἁμαρτία; Νά μήν μᾶς τό πεῖ, γιά νά μή μᾶς στενοχωρέσει;... Ἔτσι πρέπει νά κάνουμε κι ἐμεῖς στόν πλησίον μας ὅταν ἁμαρτάνει, ὅπως ὁ Χριστός.
-Δέν ἔχει ἀγάπη ὁ Χριστός καί Θεός, ὅταν μᾶς δίνει τίς ἐντολές Του γιά νά διευκολύνει τήν ὀρθή καί σωτήρια πορεία τῆς ζωῆς μας; Νά μήν μᾶς τίς δώσει, γιά νά μήν μᾶς ξεβολέψει ἀπό τά δικά μας θελήματα;... Ἔτσι πρέπει νά κάνουμε κι ἐμεῖς στόν πλησίον μας ὅταν παραστρατεῖ, ὅπως ὁ Χριστός.
-Δέν ἔχει ἀγάπη ὁ Χριστός καί Θεός, ὅταν ἀφήνει τά 99 πρόβατα γιά νά ἀναζητήσει τό ἀπωλολός; Νά μᾶς ἀφήσει ἕναν ἕναν νά κάνουμε "ἀκροβατικά" στούς γκρεμούς τῆς ἁμαρτίας καί τῆς πλάνης καί τελικῶς νά γκρεμοτσακιστοῦμε;...Ἔτσι πρέπει νά κάνουμε κι ἐμεῖς στόν πλησίον μας ὅταν κινδυνεύει, ὅπως ὁ Χριστός.
Μόνον πράττοντας ἔτσι, μιμούμαστε τόν Χριστό πού εἶναι Ἀγάπη κι ἑπομένως, μόνον ἔτσι θά ἔχουμε κι ἐμεῖς ἀληθινή ἀγάπη.
"Μιμηταί μου γίνεσθε, καθώς κἀγώ Χριστοῦ" (Κορινθ. 11, 1), μᾶς λέγει ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος καί ὀνομαζόμενος "Ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν", διότι εὐηγγελίσθη Θεόν Ἀληθινόν στά ἔθνη μέ τίς κακοδοξίες τους!
Ὅσοι ὅμως, δέν πράττουν τοιουτοτρόπως, δηλαδή παρακάμπτουν:
Μόνον πράττοντας ἔτσι, μιμούμαστε τόν Χριστό πού εἶναι Ἀγάπη κι ἑπομένως, μόνον ἔτσι θά ἔχουμε κι ἐμεῖς ἀληθινή ἀγάπη.
"Μιμηταί μου γίνεσθε, καθώς κἀγώ Χριστοῦ" (Κορινθ. 11, 1), μᾶς λέγει ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος καί ὀνομαζόμενος "Ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν", διότι εὐηγγελίσθη Θεόν Ἀληθινόν στά ἔθνη μέ τίς κακοδοξίες τους!
Ὅσοι ὅμως, δέν πράττουν τοιουτοτρόπως, δηλαδή παρακάμπτουν:
- τό τί εἶναι ἁμαρτία,
- τό ποιές εἶναι οἱ ἐντολές καί τό θέλημα τοῦ Θεοῦ
- καί τό ἱεραποστολικό ἔργο ὁμολογίας καί ἀγάπης τοῦ κάθε ἀληθινοῦ Χριστιανοῦ,
Ἄς μήν πλανώμαστε! Ὅταν κατηγοροῦνται οἱ ὀρθοτομοῦντες πιστοί γιά
ἔλλειψη ἀγάπης, εἶναι γιατί ἡ ὀμίχλη τῆς πλάνης ὅσων αἱρετίζουν,
σκοτεινιάζει τήν ὁρατότητά τους πρός τό Φῶς τό Ἀληθινόν!
Μήπως
οἱ ἴδιοι δέν ἔχουν ἀληθινή ἀγάπη, πρώτιστα οὔτε γιά τήν δική τους ψυχή
καί σωτηρία κι ἔπειτα καί γιά τούς ὑπόλοιπους; Ἄς τό ἀναρωτηθοῦν...
"Ὁ δέ ἀγαπῶν τήν ἀδικίαν, μισεῖ τῆν ἑαυτοῦ ψυχήν" (Ψαλμ. 10, 5).
Ὁ Κύριος λέγει: "Ἐγώ εἰμί ἡ ὁδός..." (Κατά Ἰωάν. 14, 6).
Ὅταν διαβαίνουμε τούς δρόμους τῆς κάθε Πολιτείας, δέν ἔχουμε δικαίωμα ὡς πολίτες νά βγάζουμε, νά πετοῦμε, νά ἀλλοιώνουμε ἤ νά καταστρέφουμε τίς πινακίδες πού μᾶς ὁδηγοῦν ἀσφαλῶς στούς προορισμούς. Κι ἄν παρανόμως πράξουμε τοιούτως, δέν συμβάλλουμε στό νά χαθοῦν καί νά κινδυνεύσουν οἱ ἄλλοι διαβάτες (ὁδοιπόροι καί ὁδηγοί);
Πολλῷ δέ μᾶλλον, ὅταν διαβαίνουμε τήν ὁδό τῆς αἰωνίου σωτηρίας μας, πού εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, πῶς ἔχουμε δικαίωμα ὡς ἐν δυνάμει οὐρανοπολίτες, νά βγάζουμε, νά πετοῦμε, νά ἀλλοιώνουμε ἤ νά καταστρέφουμε τίς δικές Του ἀσφαλεῖς κατευθυντήριες πινακίδες πρός τήν Βασιλεία Του καί νά συμβάλλουμε στό νά κινδυνεύουν καί νά χαθοῦν μαζί μέ ἐμᾶς καί οἱ πλησίον μας πού "τόσο ἀγαπᾶμε";....
Κατά τούς Ἁγίους Πατέρες ὅμως, κανείς δέν ἀγαπᾶ πραγματικά, ὄταν δέν ἐπιποθεῖ ἐγκαρδίως κι ἀνυποκρίτως τόν Σωτῆρα Χριστό καί τήν σωτηρία τοῦ πλησίον του!
"Ὁ δέ ἀγαπῶν τήν ἀδικίαν, μισεῖ τῆν ἑαυτοῦ ψυχήν" (Ψαλμ. 10, 5).
Ὁ Κύριος λέγει: "Ἐγώ εἰμί ἡ ὁδός..." (Κατά Ἰωάν. 14, 6).
Ὅταν διαβαίνουμε τούς δρόμους τῆς κάθε Πολιτείας, δέν ἔχουμε δικαίωμα ὡς πολίτες νά βγάζουμε, νά πετοῦμε, νά ἀλλοιώνουμε ἤ νά καταστρέφουμε τίς πινακίδες πού μᾶς ὁδηγοῦν ἀσφαλῶς στούς προορισμούς. Κι ἄν παρανόμως πράξουμε τοιούτως, δέν συμβάλλουμε στό νά χαθοῦν καί νά κινδυνεύσουν οἱ ἄλλοι διαβάτες (ὁδοιπόροι καί ὁδηγοί);
Πολλῷ δέ μᾶλλον, ὅταν διαβαίνουμε τήν ὁδό τῆς αἰωνίου σωτηρίας μας, πού εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, πῶς ἔχουμε δικαίωμα ὡς ἐν δυνάμει οὐρανοπολίτες, νά βγάζουμε, νά πετοῦμε, νά ἀλλοιώνουμε ἤ νά καταστρέφουμε τίς δικές Του ἀσφαλεῖς κατευθυντήριες πινακίδες πρός τήν Βασιλεία Του καί νά συμβάλλουμε στό νά κινδυνεύουν καί νά χαθοῦν μαζί μέ ἐμᾶς καί οἱ πλησίον μας πού "τόσο ἀγαπᾶμε";....
Κατά τούς Ἁγίους Πατέρες ὅμως, κανείς δέν ἀγαπᾶ πραγματικά, ὄταν δέν ἐπιποθεῖ ἐγκαρδίως κι ἀνυποκρίτως τόν Σωτῆρα Χριστό καί τήν σωτηρία τοῦ πλησίον του!
"Ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστί, καὶ ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καὶ ὁ Θεὸς ἐν αὐτῷ".
(Ἐπιστολή Ἰωάν. Α', κεφ. 4, στιχ. 16).
Μ.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου