Γράφει: Μ.Σ. ἐκπ/κός
Ἡ πιό συνηθισμένη ἔκφραση στό στόμα ἀλλά ὄχι καί στήν καρδιά, εἶναι τό:
"σ' ἀγαπῶ"!
Ἡ πιό συνηθισμένη ἔκφραση μέ λόγια ἀλλά ὄχι καί μέ ἔργα, εἶναι τό:
"σ' ἀγαπῶ"!
Τό "σ' ἀγαπῶ"
ἀνάμεσα σέ ἐμᾶς τούς ἀνθρώπους, ἐκτοξεύεται τόσο εὔκολα πιά, σέ βαθμό
πού ἔχασε τήν ἀξία του. Γίναμε ὅλοι καταπληκτικοί τοξευτές τῆς "ἀγάπης" ,
ἀλλά ὄχι καί στοχευτές καί σκοπευτές της! Οὕτε τήν "πετύχαμε" ἀκόμη
μέσα μας, οὔτε νά τήν κάνουμε προσφερόμενο σκοπό πρός τούς ἔξω ἀκόμη
μπορέσαμε!
Κάποτε ξέραμε, πώς τά πολύτιμα πράγματα εἶναι δυσεύρετα, μέ κόπους ἀποκτῶνται καί δύσκολα κρατῶνται.
Τώρα τό πολύτιμο "σ' ἀγαπῶ", εὔκολα διαδίδεται καί παρερμηνεύεται, χωρίς κόπους ἀποκτᾶται καί δυσκόλως ἐπί τῆς οὐσίας ἐννοεῖται, κατακτᾶται καί διατηρεῖται!
Ἡ πιό ἀκριβή ἀρετή, αὐτή τῆς ἀγάπης, ἔγινε ἡ πιό φθηνή καί σέ ποιότητα καί σέ ποσότητα! Τά
ἀκριβά πράγματα πωλοῦνται σέ πανάκριβα καταστήματα. Ἡ ἀκριβή ἀγάπη,
ξεπουλιέται μέ ἐξευτελιστικές ἐκπτώσεις στούς "πάγκους" καί στίς
"λαϊκές" ἰδιοτελῶν, ἀτελῶν καί ἐμπαθῶν καρδιῶν, νοῶν καί ζωῶν!
Τά ἀκριβά πράγματα λίγοι εἰδήμονες ἐκτιμητές μποροῦν νά τά κοστολογήσουν καί λίγοι εὔποροι ἀγοραστές μποροῦν νά τά ἀποκτήσουν.
Τήν
ἀκριβή ἀγάπη, ὅλοι γινήκαμε "εἰδικοί της" ἀλλά δέν τήν ἐκτιμᾶμε καί
ὅλοι εἴμαστε πλούσιοι γιά νά τήν δεχθοῦμε, ἀλλά πένητες γιά νά τήν
δίνουμε!
Δέν θέλω νά ἀκούσω ξανά τό "σ' ἀγαπῶ", οὔτε νά τό πῶ, ἀλλά νά τό βλέπω καί νά τό πράττω!
Κι ἐσύ...μή
λές ἀβίαστα "σ' ἀγαπῶ"
στόν Θεό, ὅσο δέν κάνεις αὐτό πού θέλει ὁ
Θεός!
Μή λές ἀβιαστα "σ' ἀγαπῶ" στόν πλησίον, ὅσο δέν κάνεις αὐτό πού θέλει ὁ πλησίον, έκτός ἁμαρτίας βέβαια, τῆς φόνισσας τῆς ἀγάπης!
Γίνεσαι ψεύτικος καί ὑποκριτής!
Μή λές ἀβιαστα "σ' ἀγαπῶ" στόν πλησίον, ὅσο δέν κάνεις αὐτό πού θέλει ὁ πλησίον, έκτός ἁμαρτίας βέβαια, τῆς φόνισσας τῆς ἀγάπης!
Γίνεσαι ψεύτικος καί ὑποκριτής!
Ἡ
ἀγάπη ἔχει ἔνδυμά της τήν ἀλήθεια κι ἐμεῖς τήν γδύνουμε ἀπό αὐτήν καί
τῆς φορᾶμε τά κουρέλια τοῦ ψεύδους, τῆς πλάνης καί τῆς ὑποκρισίας!
Ὁ Θεός πού εἶναι ἀγάπη
( "ὁ Θεός ἀγάπη ἐστί"
), ἀπέδειξε σέ ἐμᾶς
τούς ἁμαρτωλούς κι ἐλεεινούς ὅτι μᾶς ἀγαπᾶ,
θυσιάζοντας ὅ,τι εἶχε πιό ἀγαπητό:
Τόν Μονογενῆ Του Υἱό! Τό Δεύτερο Πρόσωπό
Του, τῆς ἀδιαιρέτου κι ὁμοουσίου Ἁγίας
Τριάδος! Ἀδιανόητη καί ἀσύλληπτη τέτοια
ἀγάπη καί μάλιστα δοσμένη ἀπό Τέλειο κι Ἀθάνατο Θεό, σέ ἀτελῆ καί θνητό ἄνθρωπο!
Ἔστειλε τό Δεύτερο Πρόσωπό Του ἀπό τόν ἐπουράνιο κόσμο τῆς μακαριότητος, στόν ἄθλιο γήινο κόσμο τῆς δυστυχίας καί τῆς μοιζέριας μας. "Τό ὑποβίβασε" δίνοντάς Του χωμάτινη σάρκα καί τό "στραπατσάρισε" ἐκουσίως μέ πάθη, μαρτύρια καί θάνατο, γιά νά ἀναβιβάσει καί νά ἀνακαινίσει ἐμᾶς τούς τελευταίους καί στραπατσαρισμένους ἀπό τά πάθη καί τίς ἁμαρτίες!
Ἐπέτρεψε νά πειρασθεῖ, νά ταλαιπωρηθεῖ, νά πτωχεύει, νά πτυσθεῖ, νά ἐμπαιχθεῖ, νά ὀνειδισθεῖ, νά βλασφημηθεῖ, νά συκοφαντηθεῖ, νά κυνηγηθεῖ, νά προδοθεῖ, νά μαστιγωθεῖ, νά πονέσει καί νά ὑποφέρει παντοιοτρόπως καί τελικά νά σταυρωθεῖ, νά ταπεινωθεῖ καί νά πεθάνει!
ἀγάπη καί μάλιστα δοσμένη ἀπό Τέλειο κι Ἀθάνατο Θεό, σέ ἀτελῆ καί θνητό ἄνθρωπο! Ἔστειλε τό Δεύτερο Πρόσωπό Του ἀπό τόν ἐπουράνιο κόσμο τῆς μακαριότητος, στόν ἄθλιο γήινο κόσμο τῆς δυστυχίας καί τῆς μοιζέριας μας. "Τό ὑποβίβασε" δίνοντάς Του χωμάτινη σάρκα καί τό "στραπατσάρισε" ἐκουσίως μέ πάθη, μαρτύρια καί θάνατο, γιά νά ἀναβιβάσει καί νά ἀνακαινίσει ἐμᾶς τούς τελευταίους καί στραπατσαρισμένους ἀπό τά πάθη καί τίς ἁμαρτίες!
Ἐπέτρεψε νά πειρασθεῖ, νά ταλαιπωρηθεῖ, νά πτωχεύει, νά πτυσθεῖ, νά ἐμπαιχθεῖ, νά ὀνειδισθεῖ, νά βλασφημηθεῖ, νά συκοφαντηθεῖ, νά κυνηγηθεῖ, νά προδοθεῖ, νά μαστιγωθεῖ, νά πονέσει καί νά ὑποφέρει παντοιοτρόπως καί τελικά νά σταυρωθεῖ, νά ταπεινωθεῖ καί νά πεθάνει!
Κι
ὄλα αὐτά ἀπό ἀγάπη γιά ὅλον τόν κόσμο συνολικά
καί γιά ἕναν ἕκαστον ἀπό ἐμᾶς
τούς ἐλεεινούς καί τρισάθλιους προσωπικά, τούς φίλους καί τούς ἐχθρούς Του!
Αύτό
εἶναι ἀγάπη: ΘΥΣΙΑ! " Ἡ ἀγάπη δέ ζητεῖ
τά ἑαυτῆς, ἀλλά τά τοῦ ἑτέρου"!1
Καί μάλιστα ὄχι θυσίας μέ κάτι πού ἀγαπᾶμε ἁπλῶς, ἀλλά μέ αὐτό πού
ἀγαπᾶμε περισσότερο καί χωρίς προσδοκία ἀνταποδόσεως κι εὐχαριστήσεως.
Ἀλλά αὐτό εἶναι ἡ τελεία ἀγάπη...ἐμεῖς κείμεθα πτώματα χαμαί ὡς πρός
αὐτήν!...
Ἄν δέ θυσιάζουμε τό θέλημά μας ὡς ἄλλον Μονογενή Υἱό μας, γιά τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί τοῦ πλησίον, δέν ἀγαπᾶμε πραγματικά!
Ἄν δέν εἴμαστε κάθε φορά ἕτοιμοι
ν' ἀνταποκριθοῦμε ὡς
ἄλλος Ἀβραάμ στό κέλευσμα τοῦ
Θεοῦ καί τοῦ πλησίον καί νά
θυσιάσουμε στό βωμό τῆς δικῆς τους ἀγάπης,
τό "πολυαγαπημένο" μας θέλημα ὡς ἄλλον
Ἰσαάκ, δέν ἀγαπᾶμε
πραγματικά!
"Ἐλογίσθημεν ὡς πρόβατα σφαγῆς, ἔνεκά Σου ( Θεέ καί εἰκόνα Θεοῦ πλησίον ), θανατούμεθα ὅλην τήν ἡμέρα"! Εἴμαστε πρόβατα;;; Θανατούμεθα ἑκουσίως γιά τήν ἀγάπη;;; Ἰδοῦ ἡ ἀπορία...
"Ἐλογίσθημεν ὡς πρόβατα σφαγῆς, ἔνεκά Σου ( Θεέ καί εἰκόνα Θεοῦ πλησίον ), θανατούμεθα ὅλην τήν ἡμέρα"! Εἴμαστε πρόβατα;;; Θανατούμεθα ἑκουσίως γιά τήν ἀγάπη;;; Ἰδοῦ ἡ ἀπορία...
Δέν θέλω νά ἀκούσω ξανά τό "σ' ἀγαπῶ", οὔτε νά τό πῶ, ἀλλά νά τό βλέπω καί νά τό πράττω!
Εἴθε
ὁ Θεός νά μᾶς εὐλογήσει
μέ αὐτήν τήν ὑπέροχη θεϊκή ἀγάπη, πού θά μᾶς ἐλευθερώσει
ἀπό τή φυλακή καί τά δεσμά τοῦ "ἐγώ"
μας καί θά μᾶς κάνει ΕΝΑ μαζί Του καί ΕΝΑ μέ τόν πλησίον μας ὡς
ΕΝΑ σῶμα!
"Ἵνα ὦσιν ἕν". Ὅσο διαιρούμαστε μέ τόν Θεό, μέ τόν ἑαυτό μας καί μέ τόν πλησίον, μέ λόγια καί ἔργα χωρισμοῦ κι ὄχι ἑνώσεως, ἡ ἀγάπη δέν μπορεῖ νά σταθεῖ, ἀλλά φεύγει εἰς χώραν μακράν...
1. "Μηδείς τό ἑαυτοῦ ζητείτω, ἀλλά τό τοῦ ἑτέρου ἔκαστος" (Α Κορ. 10:24)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου