Ανοικτή επιστολή προς τους συνέλληνες: ΚΑΤΗΓΟΡΩ!

Υπό την παρούσα πολιτική κρίση, κάθε Ελληνας και κάθε Ελληνίδα δικαιολογημένως ανησυχεί για το μέλλον της πατρίδας μας.
Αυτό που προβληματίζει όλους όμως, είναι, ότι ακόμη και σε τόσο κρίσιμες στιγμές, το πολιτικό σύστημα της χώρας δεν είναι σε θέση να συνεννοηθεί και να συναινέσει.
Όλοι ξεκινούν από την αντίληψη πως για την κατάσταση φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός από τους ίδιους.Έτσι περισσεύει η εύκολη κριτική ενώ αφήνονται οι ξένοι "κυρίαρχοι του παιχνιδιού", να μειώνουν τη αξιοπρέπεια της Ελλάδος και μάλιστα έχουν το θράσσος ανερυθρίαστα να μας καθορίζουν, αν θα κάνουμε ή όχι δημοψήφισμα για την επικύρωση της συμφωνίας της 27ης Οκτωβρίου, αν το θέμα θα είναι ακριβώς αυτή η συμφωνία ή κάτι άλλο (μάλιστα μας υπέδειξαν και τον "ανοιχτό" δρόμο της εξόδου από το ευρωνόμισμα), τέλος και το πότε θα γίνει το όποιο δημοψήφισμα, δηλαδή την 4η Δεκεμβρίου!

Ωστόσο επειδή οι περισσότεροι των Ελλήνων πολιτικών είναι απασχολημένοι για την εξεύρεση μιας λύσης σε αυτόν τον Γόρδιο δεσμό, (αλλά και με αλληλοκατηγορίες για το ποιος φταίει περισσότερο, λες και η στιγμή αυτή είναι η προσήκουσα),σκέφτηκα να εκφράσω δημόσια κάποιους προβληματισμούς, που είναι πιστεύω "κοινός τόπος" στη σκέψη όλων των Ελλήνων,που δεν ασχολούνται με την "κομματική πειθαρχία" ή με την "πολιτική ως επάγγελμα", αλλά αισθάνονται  ότι κάποιος τους κοροϊδεύει έντονα και απερίφραστα, αυτές τις κρίσιμες ώρες:

Κατηγορώ λοιπόν, [εκτός από τους δικούς μας λάθος χειρισμούς, που όλοι πια τους "εμπεδώσαμε", αφού μας τους έχουν πει εκετομμύρια φορές και σε όλους τους τόνους οι Ευρωπαίου "εταίροι" μας (και που σε τελική ανάλυση είναι εσωτερικό μας θέμα και εμάς πρώτιστα πλήττει)] τους κυρίους και τις κυρίες διαχειριστές-πολιτικούς της πλούσιας Εσπερίας για τα κάτωθι:

• Κατηγορώ τις χώρες τις ευροζώνης, που επιδίωξαν και αποδέχτηκαν την είσοδο της Ελλάδος στην Ευροζώνη, αν όπως ισχυρίζονται δεν ήταν έτοιμη γι αυτό!
• Κατηγορώ τις "αγορές", που δάνειζαν την Ελλάδα, αν όπως μας λένε τώρα γνώριζαν, ότι δεν υπήρχε περίπτωση αποπληρωμής τους!
• Κατηγορώ όσους "επένδυσαν" σε ασφάλιστρα κινδύνου, ενώ   παράλληλα μας έδειναν "συμβουλές", πώς να αποφύγουμε την χρεοκοπία!
• Κατηγορώ τον ξένο παράγοντα για την εσκεμμένη και σταδιακή απογύμνωση της χώρας από την Κτηνοτροφία και τη Γεωργία της με το δόλωμα των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων!
• Κατηγορώ τον ξένο παράγοντα για τα κερδοσκοπικά παιχνίδια σε βάρος των ελληνικών επιχειρήσεων, που τις οδήγησαν στην πλήρη εξαφάνιση!
• Κατηγορώ τον ξένο παράγοντα για την μακροχρόνια αποσιώπηση της ύπαρξης πλουτοπαραγωγικών πηγών στη χώρα μας!
• Κατηγορώ όσους ζητούν να επιστρέψουμε όσα τους χρωστούμε ενώ οι ίδιοι δεν επιστρέφουν όσα μας χρεωστούν!
• Κατηγορώ όσους μας αφήνουν να αποτελούμε τον "κυματοθραύστη" του λαθρομεταναστευτικού "τσουνάμι", που προκάλεσε η δική τους εν γένει παγκόσμια πολιτική, ενώ δεν μας δίνουν καμιά βοήθεια για τη διαχείριση αυτού του ογκώδους ποικιλόμορφου ανθρώπινου πλήθους, υπό ανθρώπινες συνθήκες!
• Κατηγορώ τους Ευρωπαϊκούς θεσμούς, που δεν προασπίζονται τα "σύνορα της Ευρώπης",αφήνοντας στην Ελλάδα μια επιπλέον ευθύνη (πέραν αυτής της εδαφικής της ακεραιότητος), την ευθύνη της θωράκισης της Πολιτιστικής και Οικονομικής φυσιογνωμίας ολόκληρης της Ευρώπης!
• Κατηγορώ όσους "νίπτουν τας χείρας των" για το διεθνές παιχνίδι του "άυλου" χρήματος, των ομολόγων και του υπερδανεισμού!
• Κατηγορώ, όσους θεωρούν ως κοινοτική αλληλεγγύη, την απροκάλυπτη  δημιουργία ενός  Δ Ραϊχ, επειδή κατάφεραν, αν και αιματοκύλισαν την Ευρώπη δύο φορές, και αφού, ειδικά στην Ελλάδα, άφησαν μόνο αποκαϊδια, τάφους και ιερές μνήμες, να είναι σήμερα... απλά πλούσιοι !

Αυτοί  μας δείχνουν την πόρτα, εμείς πρέπει να σκεφτούμε και να αποφασίσουμε, ότι δεν μας διωχνουν ... "από το σπίτι" τους, γιατί "θέλουν δεν θέλουν" αυτή τη στιγμή είμαστε ισότιμοι εταίροι, θα αποφασίζουμε με όποιες διαδικασίες εμείς θέλουμε για τα εσωτερικά μας.
Μόνη μας υποχρέωση απέναντί τους είναι η οικονομική (στο μέγεθος, που τους χρωστάμε και όσα μπορούμε να διακανονίσουμε). Δεν είναι εθνική, δεν είναι ιδεολογική, δεν είναι πολιτική,δεν είναι (βεβαίως) θρησκευτική. 
Αυτές τις έννοιες εμείς από τους  πρόγονούς μας, τις γνωρίζουμε καλύτερα από αυτούς: και την Εθνική Συνείδηση και την Ελευθερία και Δημοκρατία.

Μια άλλη φορά θα σκεφτούμε τι μας χωρίζει συνέλληνες.
Μια άλλη ημέρα. Έναν άλλο μήνα.
Σήμερα, τώρα τους έχουμε απέναντι, 
όπως πάντα αδίστακτους, σκληρούς αλλά και θρασύδειλους.
Θα σκεφτούμε λοιπόν τι μας ενώνει.

ΣΗΜΕΡΑ ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΕΜΕΙΣ. ΑΥΤΟΙ ΚΑΡΑΔΟΚΟΥΝ.

δρ. Κωνσταντίνα Παλαμιώτου
Μια Χριστιανή Ορθόδοξη, Ελληνίδα, μητέρα, επιστήμων