Ανέκδοτες μαρτυρίες καί νουθεσίες ἀπό τόν …ἀπο-γειωμένο π. Γιάννη Καλαΐδη

Ἀναρτήθηκε ἀπὸ  hristospanagia4

 Δημοσιεύουμε νέες ανέκδοτες μαρτυρίες και νουθεσίες από τον …απο-γειωμένο παπά-Γιάννη Καλαΐδη. Τέτοια στοιχεία μάς επαναφέρουν στην πραγματικότητα της πνευματικής ζωής από την οποία μας αποσπά και μας φθείρει η ενασχόληση με την οδυνηρή – όπως κατάντησε – καθημερινότητα της χώρας μας.

Την ευχή του νά ‘χουμε.

---

Ανταποκρινόμενος στο κάλεσμά σας για μαρτυρίες σχετικά με τον μακαριστό π. Ιωάννη Καλαΐδη σας στέλνω ορισμένα στοιχεία ανέκδοτα, καθώς τα περισσότερα έχουν δημοσιευτεί στη μαρτυρία μου στο βιβλίο που έχει εκδοθεί για τον όσιο πατέρα.

Μαρτυρία 1η

Σε μια παράκληση του Αγίου Ραφαήλ, στο Νεοχώρι Σιντικής, μετά το τέλος της ακολουθίας, είχα την ευλογία να τον μεταφέρω στην οικία του. Ευωδίαζε ολόκληρος και τον ρώτησα «πάτερ Ιωάννη τι είναι αυτή η ευωδία;», «οι Άγιοι παιδί μου» μου είπε χαμογελώντας. Όταν όμως ύστερα από λίγο πήγαμε στην οικία του, ήμασταν πλέον σίγουροι ότι η ευωδία ερχόταν κύματα-κύματα από τον ίδιο προς εμάς, μέχρι την ώρα που φύγαμε.

2η Μαρτυρία

Κάποτε μας διηγήθηκε τα σχετικά με τη στράτευσή του κατά τη διάρκεια του εμφύλιου πολέμου (1946-1949). «Οι μάχες ήταν φονικές. Πηγαίναμε στις διάφορες αποστολές συνήθως 40 στρατιώτες και γυρίζαμε 15 ζωντανοί. Εγώ διάβαζα καθημερινά την προχευχή «Ευχή προς Ιησού Χριστόν» από ένα μικρό προσευχητάριο που είχα μαζί μου. Επειδή προσευχόμουν συνεχώς, πίστεψαν ότι είμαι μάρτυρας του Ιεχωβά. Έκαναν έρευνα στο σακίδιό μου και κατάλαβαν το λάθος τους. Ο αξιωματικός της μονάδας μου, βλέποντάς με να γυρίζω ζωντανός από τις φονικές μάχες μου έλεγε ότι σίγουρα έχω κάποιον Άγιο μαζί μου και με βοηθάει. Σε μια μάχη μια σφαίρα ήρθε επάνω μου και χτυπώντας το τουφέκι μου, εξοστρακίστηκε και με χτύπησε στον δείκτη του χεριού μου. Το μικρό αυτό σημάδι στο δάχτυλό μου, έμεινε για να θυμάμαι το θαύμα αυτό!

Μια μέρα όπως ήμουν ξαπλωμένος στο κρεβάτι του θαλάμου μας, είδα τον Ιησού Χριστό στην οροφή, όπως βλέπουμε στον τρούλο τον Παντοκράτορα, αλλά ζώντα και μου είπε “μη στενοχωριέσαι Ιωάννη, όλα θα πάνε καλά”. Αυτό το θαύμα μού έδωσε μεγάλο θάρρος«.
Θα ήθελα επίσης να αναφερθώ και σε δυο νουθεσίες του οσίου πατρός :
1η – «Οι μητέρες πρέπει να κάνουν καθημερινά, για τα παδιά τους, την παράκληση της Παναγίας ή κάποιου Αγίου»
2η – «Όταν δίνουμε ονόματα στην Εκκλησία για να τα διαβάσουν οι ιερείς, πρέπει να γράφουμε πρώτο το όνομα του πνευματικού μας»
ΤΣΕΣΜΕΤΖΗΣ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ – ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ

http://hggiken.pblogs.gr